υδρεγκεφαλοκήλη

η, Ν

ιατρ. μορφή εγκεφαλοκήλης χαρακτηριζόμενη από εκτοπία στην έξω επιφάνεια τού κρανίου ενός τμήματος τού εγκεφάλου, που περιέχει επέκταση εγκεφαλικής κοιλίας, διατεταμένης από συλλογή εγκεφαλονωτιαίου υγρού.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. hydrencephalocele (< υδρ[ο]-* + εγκεφαλοκήλη)].